Zacznijmy od najważniejszego: jedno-, dwudniowy problem z biegunką, to jeszcze nie jest powód do ogromnej paniki i niekoniecznie musi oznaczać, że psiak jest na coś chory. Ale warto baczniej się mu przyglądać i przy przedłużających się dolegliwościach, należy odwiedzić lekarza weterynarii.

Biegunka sama w sobie nie jest chorobą. To jeden z objawów klinicznych, który wraz z osłabieniem, gorączką, nudnościami i wymiotami może dać objaw chorobowy. Podczas biegunki organizm bardzo szybko się odwadnia. W przypadku utrzymania tego stanu przez dłuższy czas, należy koniecznie zasięgnąć opinii lekarskiej. Chociaż dla wielu właścicieli czworonogów to skrajnie ohydne i odpychające, warto wiedzieć z czym mamy do czynienia. Lekarz weterynarii może zapytać o kolor, konsystencję, ale to krew, ropa czy śluz są alarmującymi objawami, o których lekarz musi wiedzieć, by dobrze postawić diagnozę i dobrać dobre leki.

Biegunka bywa niebezpieczna, szczególnie, gdy dotyczy starszych zwierząt. Przedłużająca się i zbagatelizowana może doprowadzić do śmierci czworonoga.

Skąd się na ogół bierze? Powodów jest wiele. Na ogół dotyczą one podawanego pokarmu. Może być on nieświeży, zwierzę może zacząć wykazywać cechy nietolerancji, a wręcz alergii pokarmowej. Nagła zmiana pożywienia też może doprowadzić do reakcji w postaci biegunki, ale też może ona nastąpić po przejedzeniu lub być skutkiem np. łakomstwa.

Niestety, powody pojawienia się biegunki, są także poważniejsze. Zatrucie, reakcje poszczepienne, leczenie antybiotykowe, podrażnienie przewodu pokarmowego, infekcje bakteryjne, zapalenie trzustki – to również mogą być powodu choroby. Powodami są także choroby metaboliczne, nowotwory, obecność glist lub tasiemców oraz stres.

Reagujmy od razu, gdy pies jest osowiały, nie chce pić, wymiotuje. Podwyższona temperatura to reakcja alarmująca. Krew lub ropa w stolcu oznacza, że natychmiast należy zgłosić się do weterynarza.

Jeśli zaś to „tylko” biegunka, można spróbować zastosować się do tych rad i ewentualnie skonsultować się telefonicznie z lekarzem weterynarii. „Kurację” domową należy zacząć od podawania świeżej wody. Plus głodówka. Podobnie jak w naszym przypadku: jeden, dwa dni bez pożywienia, za to z dostępem do wody i elektrolitów, nie zrobią nic złego. Jednodniowa głodówka pozwoli na regenerację błon śluzowych i na uspokojenie całego układu pokarmowego i wydalniczego. Można podać psu węgiel leczniczy lub smectę, ale w niewielkich ilościach, szczególnie, gdy problem biegunki dotyczy małych psów.

Dobrym sposobem jest podanie siemienia lnianego, bowiem świetnie chroni on żołądek pupila, a gdy problem jest już opanowany, sugerujemy, by podawać lekkostrawną karmę. Absolutnie odradzamy podawania produktów mlecznych. Na ogół nasilają one objawy biegunki.

Zalecamy także dużo spokoju i odpoczynku. To nie czas na długie spacery i treningi.
Nawadnianie i głodówka 24 godziny, spokój i kontrola. W razie niepewności: telefon do lecznicy lub wizyta.